martes, 16 de agosto de 2016

XXVIII Regata do Bao: a crónica

O sábado, a pesar da dura semana que viviu a escola, fixemos a festa igualmente. Como iamos deixar de velear por unha caldeiradinha de vento que case nos mata! Porfavorinho!!

Como o mar é así, mobile e inconstante, o grande problema da regata era a previsión de calma. Tinhamos programadas dúas voltas ao circuito que temíamos ter que reducir a unha por falta de vento. Por iso non incluímos no triángulo pasar à banda sur da ponte. Non fora a ser...

E non foi. 

O ventinho agradábel que nunca baixou deu unha regata rápida e tranquila, perfecta para lucir técnica e dominio da embarcación. 
E foi... para algunhas. Porque o fútbol o mar é así e nunca podes dar un partido unha regata por ganhada e nunca por perdida.

I. A saída.


Xa sabedes que o que diferencia a Regata do Bao do resto das do Mundial é a saída desde terra coa vela ao lombo. Como o espazo da mallante está delimitado, os nervios xa comezan cando toca pillar sitio...

- A ver se a damos levado máis para leste...
Aí ben vos cabe...
- Ei, ese sítio era noso, aparta ese verdello de aí!!
Às catro en punto tivemos na mallante 25 dornas dispostas a probar sorte...

E demos a saída!

Había tripulacións rápidas...
...e tripulacións calmas (para que correr?)
Armando os paus e buscando a dorna máis rápida...
Armando velas e buscando a dorna máis rápida...
Por alá vai a Pereka!
Mentres as calmas seguen armando (para que correr?)
E todas foron enfiando a primeira boia, colocada no Terrón. E alá as seguimos na Trancas para comprobar que ninguén tocase boia nen fixese mal o paso... 

II. O circuito


Todas felices cara a Vilanova...
- Venha, dá-lhe a todo flispín e imos aló...
PBRRRRRRR
- Dá-lhe ouh, que aínda imos chegar máis tarde que os primeiros...
PBRRRRRRR
- A Trancas non prende...
- Ouh, ouh!!
- Igual non quedou ben da aneghasión do martes...
- Proba outra vez!!!
PBRRRRRRR

- Que!? Encontras arranxo!!
- Si: pedir axuda!

Ains, na semana apocalíptica tinha que ser! O salvamento rescatado!!

A esta distancia vimos o paso polo Cabodeiro...
16.35: Ghuasá! ghuasá! Pasade para o Cabodeiro, xuízes, que isto é un cristo!!

16.36: Ghuasá! ghuasá! Non podemos! Estamos aboiados no medio do mar! Xa pedimos tangue novo de ghas!

16:37: Pois aquí há unha dorna mui danada...

E así,

...mentres recibiamos o primeiro rescate...
...a Laverca rompía en cachinhos.
Tinhamos que tomar nota do primeiro paso pola Peza de Rabo, por se tocaba calma... 

E outra vez quedamos tiradas no meio do mar!! Non era cousa do tangue!!

A esta distancia vixiamos as dornas...
E con prismáticos vimos a Pereka marcar distancias co resto...
Menos mal que McGuyver sempre anda no mar...

E acudiu raudo cun trapinho (si, un trapo) para pór a Trancas en marcha....
A dorna máis ocupada...
Pasou a Orixes de última e xa as primeiras enfiaban a meta...

III. A chegada.


E alá fomos a todo flispín para certificar a chegada das primeiras e comprobar que varaban... A regata estaba a ser moi rápida (ou a lancha de control moi lenta) e non daba tempo a nada...
A distancia da Pereka sobre as perseguidoras era clara. Tamén pola boia do Terrón pasara primeira, às 16.50, seguida da Jalerna a Carinhosa e a Xarandeira. Estaba a realizar a regata perfecta. Tínhao todo para facerse co primeiro premio...

17.02: Ghuasá! ghuasá! A Pereka rompeu a vergha!!

Para ela tamén a semana foi apocalíptica...
A cousa quedou entre as perseguidoras. Chegando a meta, pasaron da Peza de Rabo a Carinhosa seguida da Jalerna... Só que à Carinhosa non lle daba para entrar directa entre as dúas bandeiras marcadas...

Uuuuuui, rumbo de colisión!!
A Carinhosa viuse na obriga de facer un cambio...
E aí ganhou a posición a Jalerna...
Primeiras!!
Coa praia case valeira, pois ninguén contaba que acabaran tan rápidas: unha hora e dez minutos.

E foron chegando todas...
Até as últimas...

IV. Fin de festa


E xa sabedes como acabamos sempre... Con premios...

... pinchos...
... e novas camisolas desenhadas por David da Raposa.
E para arredondar a xornada, acabando a festa e baixando o sol, cando xa todo o mundo marchaba, demos con el, por fin:

O Pokepodrén!!





Ningún comentario:

Publicar un comentario

a falar a xente se entende