luns, 21 de marzo de 2016

A diferencia é (o) patente

Ese foi o traballo do venres: unha vez dado o branco, repintado o nome e co folio en proceso, só faltaba darlle patente à Nova Marina para deixala pronta para botar ao mar. 

- Pero isto está moi incómodo para pintar!!
Pois o de sempre, o de todos os anos...

E o comentario de sempre...
"Dáme un ponto de apoio e móvoche os barcos todos"

- Venha, nenos, que xa ma tendes no alto!
E como todos os anos, toca o artigo sobre como pintamos os barcos, o rectas que quedan as linhas, o tóxico que é o patente e as grandes asembleas para decidir se rebaixamos a pintura ou a damos tal cal...

Que repetitivo!! 

Así que decidimos darlle ao asunto un puntinho de emoción...

Pousamos a xeiteira nun taquinho de nada...
E a ver se a dabamos pintado sem que nos caíse enriba... 

Ghuaue!!    Isto si que é sentir tensión no ambiente!!

Coidado ao rascar!! non fagades vibrar demasiado as táboas!
Cortando coa cinta en perfecto e tenso equilíbrio, uuuuui!
Ai, si, nótase a man de pintura... e o medo no corpo!
En vez de máscarita, ighual che vinha mellor un casco!
Ai, mimá, xusto para que caia o taco!!
Para darlle un plus de intriga, conectamos todos os cables que encontramos sen cinta illante nin nada, para enghanchalos cun par de focos... A ver se conseguimos acabar sen electrocutarnos! [senhoras da deputación: acaben o chiringo novo dunha vez, que isto é máis triste que roubar]

Sistemas jai-tec para traditional boats.
A tranquilidade é que pagha o seghuro da Xunta: oitava lista!
E novo repto: aguantar o barco cunha vara de portar.
Ai, meudeus, que maneira de buscarnos sarillos innecesarios. Ah, non, se é a principal característica das navegantas tradicionais!!


Ningún comentario:

Publicar un comentario

a falar a xente se entende