sábado, 29 de agosto de 2015

Festa do Deporte: a tarde

...e o Ghuendighurú tinha razón, aínda que às dúas da tarde parecía que nos ía sair mentirán. É dicir, que a tarde estaba bonita para navegar e puidemos recibir e atender a todas as nenas e nenos que quixeron probar isto da vela tradicional.
Antes de nada, varamos as embarcacións grandes, para achicarlles a auga de tantos días de chuvia e darlles a freghada de rigor (se algún neno se portava mal ese era o castigo...). 

Só que vinhan un pouco rápido de máis....
Menos mal que andaba por aí o Suso...

Páralo, Paul!!
Outras tiveron máis delicadeza e usaron o travón musical...

Para Pachín, Para Pachín!
[como é o día para nen@s, facemos chistes infantís ;) ]

Na Festa do Deporte levamos a navegar a nenas e nenos menores de 12 anos (as que pasan da ducia xa poden vir calquera día) para que se fagan unha idea do que é a navegación en dornas a vela. Tenhen que saber todos os traballos, todos.

O primeiro: achicar!
Despois chega o importante:

En cal queres ir?
Decidirse é complicado...
Pouco a pouco, a medida que chegaban nenas, fomos enchendo dornas...

E racús...
Na Caramecha co último mohicano.
E a Salgharita armada con doble canha...
No mundo adulto igual non o sabedes, pero a verdade é que algunhas navegamos no único barco con nome de pediatra: a Buceta (cousas que aprendes paseando minchas). 
Pasa no ski e na navegación tradicional: as crianzas aprenden antes que as adultas!!

Levan a canha cos ollos pechados!!
E van a vela nun nada...
...mentres os expertos aínda andan a ostaghar...
A primeira orde de herr direktor foi a de navegar coa forza motriz de biceps e triceps (e un algho de trapecio): boghando.

E dar un paseínho entre dornas
- Nooon, como na piragua nooon!

Pero cansamos, a tarde estaba agradábel, non ía moito vento e as nosas nenas eran valentes e ousadas. 

Preparamos a vela para darlle emoción ao asunto.

Isto é outra cousa!!
Ben, a verdade é que non houbo moita diferencia...

Aburrímonos bastante...
E non sabiamos como raios gobernar a buceta pediátrica.
Boh!, un rollo aburridísimo!!
E máis cando nos encheron o barco de polizóns!

Un horror! Non cabemos!!
O temporal de vento amedou à tripulación...
Ai, si que é aburrido navegar...
E sendo tan pequenos nin drisar poden...
- Case que mellor imos para terra. 
- Si, si, por favor! Non aguantamos máis a bordo!
- Pois teremos que pedir remolque de planeadora...
- Si, si, isto é insufríbel. 
- Xa veremos se voltamos algunha vez!
 
E fuxiu toda a rapazada! Toda!!
- Non, non, non me deixedes aquí!!
É pena, pensabamos que esta tarde na praia da Canteira conseguíramos canteira para a escola, mais marcharon todas as nenas e nenos con cara de poucos amigos. 

Seguro? 


Se algunha mamá ou algún papá non queredes que as vosas crianzas saian nas fotos do bló, avisade que as retiramos (esquecemos preguntar pola tarde).

Ningún comentario:

Publicar un comentario

a falar a xente se entende